Relicten van Landgoed Duinlust

 

>>> Artikel gekoppeld aan:
http://regionarrat.blogspot.nl/2013/02/pompejaanse-bank-van-landgoed-duinlust.html 

           

Het huidige huis Duinlust is in 1881 door Constantijn Muysken gebouwd. Opdrachtgeefster was Johanna Jacoba van de Velde, weduwe van Willem Borski. Eerder stond op deze plek een wit huis in de Empire-stijl

In 1947 is het Rijk het desolate landgoed gaan verhuren. Van 1948 tot 2001 was het CIOS hier gevestigd. De prestigieuze landschappelijke inrichting is verloren gegaan (het huis zelf is geheel gerestaureerd). Bovenstaand gebouwtje is daar een voorbeeld van. Ooit was dit een prachtige oranjerie. De Stichting Vrienden van Duinlust (een groep particulieren) gaat de oranjerie restaureren.

Het beheer is van het landgoed is in handen van Staatsbosbeheer. Op het terrein zijn inmiddels diverse bedrijven gevestigd.

Voor informatie over het bedrijvencluster op Landgoed Duinlust:

http://imagonarrans.blogspot.nl/2011/12/duinlust-landgoed-en-bedrijvencluster.html

Slechts de muur is nog over van wat sommigen een Pompejaanse bank noemen. Tuinarchitect Petzold had een constructie gemaakt van een gemetselde muur met een houten bank. Niet qua vorm een Pompejaanse bank, maar wel qua allure. Hier gezeten kon de eigenaar uitkijken over zijn bezittingen en de weelde van zijn rijkdom. De zgn. zichtlijnen versterkten het effect.
Stichting Ons Bloemendaal heeft het initiatief genomen om deze constructie weer te herstellen. Het zou een mooi accent aan het Huis Duinlust toevoegen.

Een nog resterende zichtlijn is de lijn richting Landgoed Elswout, dat ook in het bezit was van de oorspronkelijke eigenaar van Duinlust. Bovendien ligt Landgoed Duinlust hoger dan Elswout, wat het effect versterkt. Een tweede zichtlijn, richting Kraantje Lek, is helaas niet meer effectief.

Dit is het overblijfsel van mogelijk een koepel of een muziektent. Het fundament barst letterlijk uit zijn voegen.
           



Op het terrein bevindt zich ook het restant van een folly in de vorm van een kasteeltje. Het wordt ook wel het fotohuisje genoemd, omdat de oorspronkelijke eigenaar, David van der Vliet, hier zijn doka zou hebben gehad.

Boven in het duin is nog een waterbassin te zien, dat voor de hydrauliek in het huis zorgde.



De ijskelder is wel gerestaureerd en biedt een mooi onderdak voor de vleermuizen.

Gelukkig kan de natuur zichzelf redden!